خاطرات کشمونی

20 عضو

7 مطلب

یکی از دوستان هم‌قبیله‌ای درباره‌ی قبیله برام نوشته:" این جامعه‌ی جذاب با دغدغه‌های مشترک، بخش مهمی از منو زنده کرده. واقعاً دوس دارم یه دانشگاه بشه برای خودش. " و من الان به اندازه‌ی کسی که رویاش باور شده ذوق‌زده و خوشحالم.... به‌نظرتون واقعا روزی میشه که قبیله‌ی کشمونیا پاتوق چند هزار نفر آدم هم فکر و همدل بشه؟! دانشگاهی برای حال خوب خودمون و دنیا.... (بیشتر)

از بچگی دوست داشتم بنویسم. نوشتن همیشه برام لذت بخش و خاطره انگیز بوده، حتی زمانی که مامان و بابا مجبورم می‌کردن برم کلاس خوشنویسی که خطم افتضاح‌تر از چیزی که هست نشه! چند سالی هست که نوشتن شده شغل من و از این بابت خیلی خوشحالم اما به گذشته که نگاه می‌کنم می‌بینم از وقتی شدم نویسنده محتوا، کمتر و کمتر برای خودم نوشتم. شاید چون می‌ترسم. من معنی کلمه‌هارو خوب بلدم. گاهی می‌دونم چجوری بنویسمشون که یه احساس مشخص در مخاطبم به وجود بیاد و از همین می‌ترسم. از اینکه بنویسم ولی اونی که واقعیه نباشه. بنویسم ولی... (بیشتر)

چی شد کشمونی شدم؟ خب راستشو بخاین من ادم بلند پروازی بودم سالهای دور بین سال ۸۶تا۸۷ من تهران زندگی کردم و تو نتورک بودم ،اونجا بود که زندگی من جوری دیگه رقم خورد بعد اومدن از اونجا رفتم سربازی،و بعد اتمامش دنبال کار بودم یه پروژه نشت یابی آب تو ابرکوه یزد رو انجام دادم و اومدم تایباد یه سوپر مارکت زدم در کنار سوپری با سینا که روبروی مغازم اهن فروشی داشت دوست شدم و کم کم روی اوردم به زنبورداری که داداشم داشت ،از زمانی که سوپر مارکت زدم دنبال یه کار درست درمون و تولید بودم... (بیشتر)

برای هر قصه ای یه یکی بود یکی نبود یا سال ها پیش... ای هست که میخواد بگه چی شد که اینطوری شد. من تقریبا 3 سال تو یه مدرسه ی غیر معمول که سیستم آموزشی اش با مدارس آموزش و پرورش فرق داشت کار میکردم. با بچه های گروه 8 تا 12 سال اردوهای طبیعت گردی میرفتیم و تو بستر این اردو ها یاد میگرفتیم دنیا رو از زاویه های مختلف ببینیم، از منطقه‌ی امن مون بیرون بیایم و با ترس هامون رو به رو بشیم. تو بستر "اردوهای جامعه" مون یاد میگرفتیم چطور مسئله مند باشیم و چطور... (بیشتر)