امید سبزیان دوست‌دار آب

۳۰٫۸

کاشف جوان سرزمین‌های کهن

اگر نمی‌دونستید شاید براتون جالب باشه که 22 بهمن (10 فوریه) روز جهانی حبوباته.
سازمان ملل در سال 2019 برای افزایش آگاهی درباره اهمیت حبوبات و نقشی که در سلامتی، سیستم غذایی پایدار و محیط‌زیست دارند ، 10 فوریه رو به عنوان روز جهانی حبوبات برگزید. به نظر من ، ما این دونه‌های رنگارنگ و زیبا رو دست کم گرفتیم. شاید حبوبات بین خیلی‌ها چیز آنچنان پرطرفداری نباشند ولی برای ما و محیط‌زیست فواید زیادی دارند و همه ما اینو خوب میدونیم که رژیم غذایی ما تاثیر مستقیمی بر محیط‌زیست داره پس لازمه که در رژیم غذاییمون، توجه ویژه‌ای به این دونه‌های دوست‌داشتنی بکنیم. حبوبات :

-دارای میزان کمی از چربی و سدیم و بدون هیچ کلسترول و گلوتنی هستند
-با تثبیت نیتروژن در خاک باعث سلامتی و حاصلخیزی خاک میشن
-منبع خوبی از پروتئین، آهن و فیبر هستند
- با ماندگاری بالا، ارزش غذایی زیاد، کشت آسان و قیمت مناسب به کمک جوامعی میاند که دسترسی به تغذیه باکیفیت ندارند
-از نظر اقتصادی و تغذیه‌ای نقش مهمی در فقر و امنیت غذایی دارند
-به ما در مبارزه و سازگاری با تغییرات اقلیمی کمک میکنند
- باعث کمک به تنوع زیستی در کشاورزی و همچنین رسیدن ما به اهداف کشاورزی پایدار میشن
-غنی از مواد معدنی و ویتامین‌های گروه B هستند
و خیلی چیزهای دیگه که از حوصله نوشته خارجه و نشون میده چقدر این دونه‌ها فوق‌العاده هستند و اختصاص یک روز جهانی بهشون بیخود و بی‌جهت نیست.

دیدتون نسبت به حبوبات بهتر نشد؟😉
به نظرتون حبوبات در فرهنگ غذایی ایرانی جایگاه درستی دارند و میزان مناسبی ازشون مصرف میشه ؟

به عنوان گردشگر به جایی به قصد چندروز ماندن ، سفر میکنید که جامعه‌ای محلی و بسیار سنتی دارد . برای خرید ، اقامت در خانه بومی‌ها و ... در این چند روز گردشگری، با این جامعه ی بومی و سنتی که طبیعتاً فرهنگ و سنت‌های خود را دارند ، در تعامل هستید . ممکن است کارها یا رفتارهایی را ببینید که با ارز‌ش‌های کنونی شما در زمینه‌های مختلف در تضاد است : مثلا کودکان با سن بسیار کم در حال کار روی زمین کشاورزی با شرایط دشوار هستند که خانواده از آنها این کار را خواسته ، خانواده‌ای در حال گفتگو و آمادگی برای ازدواج فرزند کم سن و سال‌ِشان هستند ‌، زنان با نام خودشان صدا زده نمی‌شوند و ممکن است با نام‌های دیگری مثلا نام پسر خانواده خطاب شوند ، خانواده‌ای به دخترشان اجازه تحصیل را نمی‌دهد چون اعتقادات خاص خودشان را دارند و ...
با فرض این‌که فردی، نه به عنوان فعال اجتماعی، که فقط به قصد چندروز گردشگری، وارد این بو‌م یا روستا شده‌است ، در برابر چنین موقعیت هایی که اینگونه مسائل از نظر او نادرست است ، به نظر شما برخورد درست او چیست؟

بین شما اونایی که رویای رفتن و زیستن در روستا رو در سر می‌پرورونند ، اگر بگن همین پنج روز آینده دیگه تمام شرایط جوره و میتونید بار و بندیل رو ببندید و مهاجرت کنید به روستا و ساکن بشید ، میرید ؟

یا اینکه هنوز از لحاظ روانی آمادگیش رو ندارید؟ اگر حس میکنید این آمادگی رو فعلا ندارید ، به نظرتون دلیلش چیه ؟

آیا سن معینی رو برای خودتون مشخص کردید تا در اون سن مهاجرت کنید ؟ چرا ؟

توی استوری کشمون یه سوال بود درباره پیشنهاد راهکار کاهش زباله بسته‌بندی ها ، این به ذهنم رسید که شاید بشه کنار بسته‌بندی های خرما و زرشک که به صورت پاکت کاغذی هستند ، یه خط نقطه‌چین (با اون علامت قیچی که روی خیلی کاغذ های دیگه هست و الگوی قیچی کردنه) طراحی کرد و برای مخاطب هم توضیح داد که وقتی مشتری محصول رو مصرف کرد ، یکراست پاکت رو دور نندازه و بیاد از کناره ها برش بزنه و بخش های اضافی مثل زیپ بالای پاکت و بخش پلاستیکی جلو رو جدا کنه و از توش یه کاغذ دربیاره و برای نوشتن یا چرک‌نویس استفاده کنه . حتی میشه داخل خود پاکت رو از همین الگوهای برش طراحی کرد تا بشه اون رو به کاغذ های کوچیک کوچیک برش داد و برای یادداشت های کوچیک‌ روزانه یا لیست خرید استفاده کرد ( امیدوارم بتونید شما هم اون چیزی که دارم تجسم میکنم رو تجسم کنید ) اتفاقا الان هم مد شده از کاغذهای کاهی و کرافت برای یادداشت استفاده میشه و خیلی از دفترچه ها با همین نوع کاغذها طراحی میشه . اینجوری از این بسته‌بندی استفاده دوباره میشه و مشتری میتونه بعد از بازمصرفی اون رو داخل اقلام بازیافتی بندازه . البته من بسته‌بندی رو از نزدیک ندیدم و این رو روش امتحان نکردم که ببینم چقدر امکان‌پذیره و میشه کار تمیزی درآورد یا نه .
برای بسته‌بندی عسل هم با توجه به اون شکل استوانه ای و جمع‌و‌جور شاید بشه یه خط مدرج براش طراحی کرد(مثل بشر و پیمانه های آشپزخانه) تا مشتری پس از پایان محصول بسته بندی رو دور نندازه و نگهش داره و از اون در آشپزخانه به عنوان پیمانه برای پخت کیک و آشپزی استفاده کنه . البته همه اینا یه چیز ذهنیه باید دید چقدر کاربردیه .